انتظار

* نهایت و اوج محبت فانی شدن در راه معشوق است.​

​

#بهار_به_طعم_خدا

#بهار_به_طعم_خدا

محبت کیمیای خودسازی و سازندگی است. عشق به خداوند متعال همه زشتی های اخلاقی را یک جا درمان می کند و همه صفات نیکو را یک جا به عاشق هدیه می‌دهد. کیمیای عشق چنان عاشق را جذب معشوق می کند که هرگونه پیوند او را با هرکس و هر چیز جز خدا، قطع می نماید.

در مناجات محبّین منسوب به امام زین العابدین علیه السلام آمده است:  إلهِي مَنْ ذَا الَّذِي ذَاقَ حَلاوَةَ مَحَبَّتِكَ، فَرامَ مِنْكَ بَدَلاً؟ وَمَنْ ذَا الَّذِي أَنِسَ بِقُرْبِكَ، فَابْتَغَى عَنْكَ حِوَلاً؟ خدای من! کیست که شیرینی محبتت را بچشد و یار دیگری را برگزیند؟ و کیست که به قرب تو انس بگیرد و جدایی تو را بطلبد؟!

عشق جذاب است و چون در جان

نشست هم درِ دل را ز غیر دوست، بست

و در روایتی منسوب به امام صادق علیه السلام آمده است: حُبُّ اَللَّهِ إِذَا أَضَاءَ عَلَى سِرِّ عَبْدٍ أَخْلاَهُ عَنْ كُلِّ شَاغِلٍ وَ كُلِّ ذِكْرٍ سِوَى اَللَّهِ عِنْدَ ظُلْمَةٍ وَ اَلْمُحِبُّ أَخْلَصُ اَلنَّاسِ سِرّاً لِلَّهِ وَ أَصْدَقُهُمْ قَوْلاً وَ أَوْفَاهُمْ عَهْداً. نور محبت خدا هر گاه بر درون بنده ای بتابد او را از هر مشغله ی دیگری تهی می گرداند هر یادی جز یاد خدا تاریکی است. دل داده خدا، مخلص ترین بنده خدا و راستگو ترین مردمان و وفادارترین آنها به پیمان است

و به گفته فقیه عالیقدر و عارف بلندپایه مرحوم ملا احمد نراقی:

خیمه زد چون در دلت سلطان عشق

ملک دل گردید شهرستان عشق هم

هوا زان جا گریزد هم هوس  جز یکی،

آنجا نیابی هیچ کس آنچه او خواهد،

همی خواهی و بس نی هوا باشد تو را

و نی هوس بلکه خواهش از تو بگریزد

چنان کآنچه تو خواهی، نخواهی،

خواهد آن  گیرد اندر بزم اطمینان،

مقام «فادخلی فی جنتی» آمد پیام

*محمد محمدی ری شهری، کیمیای محبت، ص۱۴۴

شیخ رجبعلی خیاط: #مقدّس ها همه کارشان خوب است فقط * من * خود را باید با * خدا * عوض کنند.

اگر مومنین #انیّت خود را کنار بگذارند به جایی می‌رسند

اگر انسان #تسلیم خدا شود و رأی و سلیقه خود را کنار بگذارد و خود را به تمام معنا به خدا واگذار نماید خداوند او را برای خود تربیت می کند.

عید قربان است. فصل بیرون راندن دلبران خاکی از «حَرَم خدا». فصل دل بریدن، فصل گشودن زنجیرهایی است که پا بست پروازمان شده است.

عیدانه این سخن آفریدگار مهربان را به جان می سپاریم که فرمود: «وَ عِزَّتي و جَلالي لَأقْطَعَنَّ أملَ كُلِّ مَنْ يُؤَمِّلُ غَيْري بِاليَأْسِ» به عزّت و جلال خودم سوگند كه اميد هر كس را كه به غير من اميد بندد به نوميدى مى كشانم. مهربان خدای من، نومیدی از مردمان را میهمان دلم می کند تا به درگاه عزتش بازگردم. عزیز باشم و سرفراز. پس عهد میکنم با او که به فقیران درگاهش دل نبندم ، دستم را جز به غنای درگاهش دراز نکنم. طمع و هوس را که به بندگی شیطانیان می کشاندم در پیشگاهش قربانی گردانم.  

و می دانم که قربانی جز این نیست چنان که امام سجاد(ع) فرمود: «آیا هنگام قربانی، نیت کردی که حنجره طمع را ذبح کنی؟ اگر این کار را نکردی، پس قربانی نکرده ای». خدایا یاریم فرما تا بند علایق را بگشایم و لایق درگاهت گردم. 

عید قربان است ای یاران گل افشانی کنید

در منای دل وقوف از حج روحانی کنید

تا نیفتاده است جان در پنجۀ گرگ هوا

گوسفند نفس را گیرید و قربانی کنید

سنگ ها از مشعر وصل الهی کرده جمع

جنگ با شیطان و ترک فعل شیطانی کنید

در مسیر وجه ربّک پای جان بگذاشته

گام اول در هوالهو خویش را فانی کنید

*نرم افزار بادصبا

تبسم، میهمان لب های موسی بن جعفر(علیه السلام) ستش دادند.  پریان آسمانی فرود آمدند و با خودشان ((فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ)) آوردند. 

موسی بن جعفر علیه السلام فرزند را می بوید و می بوسد با نگاه عاشقانه اش خوش آمد می گوید به آن نورسیده نورانی. 

سپس قنداقه را به دست همسر داده و می فرماید: ((هَنِیئاً لَکِ یا نَجِمهُ، کَرَامَهَ رَبِّکِ ، خُذِیه؛ فَإنَّهُ بَقِیهَ ‌اللهِ فِی أَرْضِهِ؛ ای نجمه، گوارا باد بر تو کرامت پروردگارت،  فرزندت را بگیر، که همانا او (بقیه الله) است بر روی زمین است. 

حالا آن (بقیه الله) حرمی دارد در خراسان که نورش جهان را روشن نموده است.  

او قرن هاست که پناهگاه خسته دلان است و ساحل آرامش دل های طوفانی.   

زائران آن حرم گواهند بر صدق سخن امام صادق که فرمود: خداوند متعالی دادرس و فریارس این امت را از فرزندم موسی علیه السلام به وجود می آورد، و  رسول خدا (صلی الله علیه و آله) که فرمودند: هرکس در خراسان زیارتش کند اندوهش برطرف خواهد شد.