اهميت دادن به تفريح، مزاح و شادي در روابط:
علي (علیه السلام) و زهرا (سلام الله علیها) را مشاهده مي كنيم كه به اتفاق به صحرا رفته اند و به هنگام خوردن خرما و در قالب گفتگو و مفاخره اي شنيدني، تفريحي شيرين و دلپسند دارند. علي (علیه السلام) مي فرمايد: اي فاطمه ! رسول خدا، مرا بيشتر از تو دوست مي دارد. و حضرت زهرا (سلام الله علیها) پاسخ مي گويد: از سخن تو تعجب مي كنم ! آيا مي شود پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله وسلم) تو را بيش از من دوست داشته باشند، در حاليكه من ميوه دل او و عضوي از پيكرش و شاخه اي از شاخسارش مي باشم و غير از من فرزندي ندارد.
پس از آن به نزد پيامبر رفتند و صحبتشان را در حضور پيامبر ادامه دادند، ابتدا فاطمه (سلام الله علیها) پيش دستي كرده و عرض كرد:
اي رسول خدا ! كدام يك از ما دو نفر نزد تو محبوب تريم، من يا علي؟ رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) فرمود:
تو به من محبوب تري و علي از تو براي من عزيزتر است !
و پس از آن باز هم علي (علیه السلام) است و زهرا (سلام الله علیها) و مفاخره اي شيرين و شنيدني :
علي (علیه السلام) : آيا من به تو نگفتم كه فرزند فاطمه باتقوايم؟
زهرا (سلام الله علیها) : من نيز دختر خديجه كبرايم
علي (علیه السلام) : من فخر كائناتم
زهرا (سلام الله علیها) : من دختر كسي هستم كه نزد خدا آنچنان گرامي شد كه گويي به فاصله دو كمان يا نزديكتر نسبت به پرودگارش قرار گرفت.
علي (علیه السلام) : خدمتگزارم جبرئيل است.
زهرا (سلام الله علیها) : خطبه ام را در آسمان، راحيل خوانده است و خدمتگرارانم گروههاي فرشتگان يكي پس از ديگري هستند.
علي (علیه السلام) : من در جايگاهي رفيع و بلند زاده شدم.
زهرا (سلام الله علیها) : من هم در مقام والا و بلند مرتبه به ازدواج و همسري تو در آمدم. . .
علي (علیه السلام) : شيعيان من از دانشم مي نگارند.
زهرا (سلام الله علیها) : ظرف دانش شيعيان من نيز از درياي علمم لبريز مي شود.
علي (علیه السلام) : من كسي هستم كه خدای مهربان اسم مرا از اسم خود مشت ساخته، او عالي است و من علي.
زهرا (سلام الله علیها) : من نيز چنین ام او فاطر است و من فاطمه.

**************

نهج الحیاه، فرهنگ سخن فاطمی س، ص46