از نکاتی که بسیار قابل دقت است این است که امیرمومنان علیه السلام ظهور و قیام آن حضرت را نزدیک می داند و این بشارت روح تازه، در کالبد خسته دلان دوران غیبت می دمد و باعث می شود رنج دوري از حضرت و فتنه ها و فسادهاي آخر الزمان را با شهد شیرین و یاد ظهور و نزدیک بودن آن تحمل نمایند.
حضرت علی علیه السلام می فرمایند:
مَا أَقْرَبَ الْيَوْمَ مِنْ تَبَاشِيرِ غَدٍ يَا قَوْمِ‏ هَذَا إِبَّانُ‏ وُرُودِ كُلِ‏ مَوْعُودٍ وَ دُنُوٌّ مِنْ طَلْعَةِ مَا لَا تَعْرِفُون‏
و چه نزدیک است امروز ما به فردایی که سپیده آن آشکار شده . اي مردم، اینک ما در آستانه تحقق و عده هاي داده شده (براي دوران ظهور) و نزدیکی طلوع آن چیزهاي که بر شما پوشیده و ابهام آمیز است قرار داریم.
——————-
پانویس:
شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج‏9، ص:126