سخن گفتن از اوصاف و فضائل علی علیه السلام، كاری است بس مشكل، زیرا به فرموده پیامبر اعظم صلّی الله علیه و آله: «يا علی ماعرف الله حق معرفته غيری و غيرك و ما عرفك حق معرفتك غيرالله و غيری؛ ای علی! خداوند متعال را نشناخت به حقیقت شناختنش جز من و تو، و تو را نشناخت آن گونه كه حق شناختن توست، جز خدا و من.» [1]
و فرمود: «خداوند برای برادرم علی علیه السلام فضایلی قرار داده كه از شماره بیرون است. هر كس یكی از فضایل او را بیان و بدان معترف باشد، خداوند گناهان گذشته و آینده اش را خواهد بخشید و كسی كه فضیلتی را از او بنویسد تا وقتی كه از آن نوشته اثری باقی است فرشته ها برایش طلب آمرزش می كنند و آنكه به فضایل علی علیه السلام گوش بسپارد، خداوند گناهانی را كه به وسیله گوش دادن مرتكب شده، می بخشد. هر كس به نوشته ای در فضیلت علی علیه السلام نگاه كند، گناهانی را كه به وسیله چشم انجام داده است، مورد آمرزش قرار خواهد داد.» [2]
و خود آن حضرت در بیانی دردمندانه فرمود: «غَداً تَرَوْنَ أَيَّامِي وَيُكْشَفُ لَكُمْ عَنْ سَرَائِرِي وَتَعْرِفُونَنِي بَعْدَ خُلُوِّ مَكَانِي وَ قِيَامِ غَيْرِي مَقَامِي؛ فردا روزگار مرا می بینید (و مرا خواهید شناخت) و برای شما از اسرار (شخصیت) من پرده برداشته می شود و مرا بعد از خالی شدن مكان من (و رفتن من از این دنیا) و نشستن دیگران به جای من خواهید شناخت.» [3]
پی نوشت:
1- مناقب، ابن شهر آشوب، ج 3، ص 268
2- قندوزی، ینابیع المودة، ص 121
3- نهج البلاغه، خطبه 149

نرم افزار ره توشه ضیافت