2- ​عمامه و پیراهن رسول الله صلی الله علیه و آله:

حضرت مهدی علیه السلام هنگام ظهور، عمامه سفید جدّش پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله را بر سر می نهد [۱] و پیراهن خون آلود او را – در جنگ احد – می پوشد. 

امام صادق علیه السلام به یعقوب بن شعیب فرمود: « آیا نمی خواهی پیراهن قائم آل محمّد علیهم السلام راکه در روز ظهور به تن می کند، به تو نشان دهم؟

عرض کردم : آری. آن حضرت صندوقی را خواست که برای او آوردند و پیراهنی از آن بیرون آورد و در مقابل یعقوب باز کرد. 

یعقوب می گوید: ناگاه چشمم به آستین چپ پیراهن افتاد که آغشته به خون بود. آن حضرت فرمود: «این پیراهن رسول خدا صلی الله علیه و آله است. روزی که دندان های پیشین آن حضرت را شکستند، این پیراهن را پوشیده بود. حضرت قائم علیه السلام با همین پیراهن قیام می کند. 

یعقوب می گوید: خون ها را بوسیدم و به چشم کشیدم. آن گاه امام پیراهن را پیچید و در جای خود قرار داد. [2]

3-عصای حضرت موسی علیه السلام:

این عصا یکی از معجزات حضرت موسی بوده است که بعد از ظهور مهدی علیه السلام در اختیار او قرار می گیرد تا در تحقق اهدافش او را یاری رساند. امام باقر علیه السلام می فرمایند:

کانَ عَصی موسی علیه السلام لادَمَ فَصارَت الی شُعَیبٍ ثُمَّ صارَت الی موسی بنِ عِمرانَ عَلَیهِ السَّلام وَ اِنَّها لَعِندَنا وَ اِنَّ عَهدی بِها آنِفا وَ هِیَ خَضْراءٌ کَهَیْئَتِها حینَ انْتَزَعَتْ مِنْ شَجَرِها وَ اِنَّها لَتَنْطِقُ اِذَا اسْتُنطِقَتْ. اُعِدَّتْ لِقائِمِنا لِیضَعَ کَما کانَ موسی یَضعُ بِها وَ اِنَّها لَتَروُعُ وَ تَلْقَفُ ما یَأْفِکوُنَ وَ تَصْنَعُ کَما تُؤمَرُ وَ اِنَّها حَیثُ اَقْبَلَتْ تَلْقَفُ ما یَأْفِکُونَ تَفْتَحُ لَها شَفَتانِ اِحدیهما فِی الاَْرْضِ وَ الاُخْری فِی السَّقْفِ وَ بَیْنَهُما اَرْبَعونَ ذِراعاً وَ تَلْقَفُ ما یَأْفِکُونَ بلسانِها. 3] عصای موسی از آدم بود و بعد به دست شعیب رسید و سرانجام به دست موسی بن عمران علیه السلام و اکنون در دست ماست و الان در دست من است. و آن عصا همانند روزی است که از درخت سبز بریده شده است و به راستی آن عصا هرگاه استنطاق شود سخن می گوید. این عصا برای قائم ما آماده شده تا همچون موسی بن عمران آنرا به کار برد و این عصا [اهل باطل را] می ترساند و هر چه بیاندازند می بلعد و همان کاری را انجام می دهد که فرمان داده شده است و هر جا رو کند می بلعد آنچه را که به طرفش بیاندازند، دو لب باز می کند که یکی روی زمین و دیگری تا سقف است که بین آن دو لب چهل ذراع است و هر چه به طرفش بیاندازند با زبانش می بلعد. 

قرآن نیز به بزرگی و خصوصیات این عصا اشاره دارد. [4] این عصا همان است که به اذن خداوند، به اژدها تبدیل شد و آنچه که جادوگران از ریسمانها و چوبها به شکل مار درآورده بودند را بلعید و با چشمان دهشتناک خود متوجه فرعون شد. فرعون از ترس بی هوش شد [5] و بر اثر این حمله و فرار جمعیت، هزاران نفر زیر دست و پا از بین رفتند. [6]

—————–

پانویس:

1. عقد الدرر۷، ص۲۷۹. 

2. الغیبة، نعمانی، ص۲۴۳. 

3. کافی، ج1، ص231؛ کمال الدین، ج2، ص391. 

4. طه/ 19 و شعراء/ 43. 

5. بحارالانوار، ج3، ص150؛ خصائص المهدی، ص305. 

6. بحارالانوار، ج13، ص168