امام سجاد علیه السلام فرمود:
«يا سَوْأَتاهُ لِمَن غَلَبَتْ إِحْداتُهُ عَلَى عَشَرَاتِهِ؛
اسفا بر آن کسی که آحادش بر عشراتش پیشی گیرد!»
تحف العقول، ص 203.
قرآن مجید می گوید: «مَن جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا وَ مَن جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَ هُمْ لَا يُظْلَمُونَ؛ آن کس که کار نیکی انجام دهد، ده برابر پاداش می گیرد؛ ولی کسی که گناهی مرتکب شود، فقط به همان مقدار کیفر می بیند». [1]
با توجه به این آیه، تفسیر حدیث فوق روشن می شود:
بیچاره کسی که، اطاعت فرمان خدا را با آن پاداش عظیم رها کند و تن به گناه دهد.
چه لطفی از سوی خدا از این بالاتر که حسنات را حداقل ده برابر پاداش می دهد، و چه کاری از سوی ما از این بدتر که از این لطف عظیم چشم بپوشیم و آلوده ی سیئات شویم!

*نرم افزار راه و رسم زندگی