نیکی کردن به برادران دینی، خصوصا شیعیان، از جمله مواردی است که ائمه ی اطهار علیهم السلام روی آن تأکید فراوان کرده اند و روایات متعددی در این زمینه وجود دارد. امام صادق علیه السلام نیز در ادامه ی این روایت شریف می فرماید: یا بن جندب ان للشیطان مصائد یصطاد بها فتحاموا شباکه و مصائده قلت یا بن رسول الله و ما هی؟ قال: اما مصائده فصد عن بر الاخوان، و اما شباکه فنوم عن قضاء الصلوات التی فرضها الله، اما انه ما یعبد الله بمثل نقل الاقدام الی برالاخوان و زیارتهم، ویل للساهین عن الصلوات، النائمین فی الخلوات المستهزئین بالله و آیاته فی الفترات.
شیطان دام هایی دارد که به وسیله ی آنها انسان ها را صید می کند. از بزرگ ترین، عمومی ترین و مؤثرترین دام هایی که شیطان برای آدمیزاد می گستراند، یکی این است که انسان را از خدمت کردن به دیگران، به ویژه برادران دینی خود باز می دارد، دوم آن که کاری می کند تا انسان نمازهایش را به موقع نخواند.
انسان ممکن است با انجام دادن واجبات و فرایض دینی خود فکر کند که به طور کامل به وظیفه اش عمل کرده است، در حالی که رفع نیازهای مادی و معنوی برادران ایمانی نیز در حد توان از جمله وظایف دینی مسلمانان می باشد. خصوصا افرادی که فعالیت خاصی مثل تحصیل، تدریس، نویسندگی و… را انجام می دهند، باید بدانند که وظایفی هم نسبت به دیگران، از جمله اقوام، همسایه ها، هم حجره ای ها و دوستان دارند، اما متأسفانه این گونه افراد به دلیل تمرکز روی یک فعالیت خاص، کم تر به این نکته توجه دارند و از انجام این وظیفه ی مهم غافل اند. این غفلتی است که اولا، مقدمات آن را شیطان فراهم می کند؛ ثانیا، به ما القا می کند که اصلا چیزی نداری که بخواهی به دیگران کمک کنی؛ ثالثا، ما را نسبت به نیازهای دیگران بی تفاوت می کند؛ یعنی حالتی را در ما ایجاد می کند که با خود بگوییم به من ربطی ندارد که دیگران نیاز دارند یا ندارند، یا می گوییم من زحمت کشیده ام و به اندازه ی رفع نیاز خودم چیزی را به دست آورده ام، آنها هم بروند زحمت بکشند تا محتاج دیگران نباشند. حضرت در ادامه می فرماید: هیچ عبادتی بالاتر از این نیست که انسان در راه کمک کردن به برادران دینی خود قدمی بردارد، حتی اگر هم در این راه موفق به رفع نیاز آنها نگردد. نه تنها احسان و خدمت به برادران دینی بالاترین عبادت است، بلکه دیدار دوستان، البته اگر برای خدا باشد، نیز بالاترین عبادت است.
از دیگر دام های شیطانی، بازداشتن انسان از خواندن نماز اول وقت است. آنچه انسان را مستقیما در مسیر تقرب الی الله به پیش می برد، نماز است. نماز رابطه مستقیم بنده با خالق است. از جمله مسایلی که باعث می شود انسان نتواند به درستی از نمازش استفاده کند، زیاد خوابیدن، دیر خوابیدن و بد خوابیدن است. وقتی انسان دیگر اهتمامی به خواندن نماز اول وقت نداشته باشد، نسبت به مسایل دین نیز بی اعتنا می شود و کم کم کارش به جایی می رسد که با دیده ی تمسخر به مناسک دینی می نگرد: ثم کان عاقبة الذین أساؤا السوای أن کذبوا بآیات الله و کانوا بها یستهزؤن؛ [100] سرانجام کار آنان که به اعمال زشت و کردار بد پرداختند این شد که کافر شده و آیات خدا را تکذیب و تمسخر کردند. اگر خدای ناکرده انسان در این مسیر خطرناک قرار گرفت و نسبت به نماز بی اهمیت شد، در واقع با این کار مقدمات کافر شدن خود را فراهم ساخته است.
از جمله دلایل بی اعتنایی به دین و تمسخر آن، قرار گرفتن انسان در محیطی است که در آن جا عوامل انحراف و دنیاگرایی زیاد است به گونه ای که آیات الهی کم تر به گوش می رسد، موعظه کم تر است و دست رسی به استاد و مربی مشکل است. قرآن کریم در مورد کسانی که عهد خدا و سوگند خود را به بهایی اندک می فروشند، می فرماید: أولئک لا خلاق لهم فی الآخرة و لا یکلمهم الله و لا ینظر الیهم یوم القیامة و لا یزکیهم و لهم عذاب ألیم؛ [101] اینان را در دار آخرت بهره ای نیست و خدا را از خشم با آنها سخن نگوید و به نظر رحمت در قیامت بدان ها ننگرد و از پلیدی گناه پاکیزه نگرداند و آنان را (در جهنم) عذاب دردناک خواهد بود.
از خداوند متعال می خواهیم که ما را به وظایف خود آشنا و از شر وسوسه های شیطان دور سازد.

نرم افزار اشک قلم