«کميت اسدي مي گويد: به خدمت امام باقر عليه‌السلام شرفياب شدم و عرض کردم اشعاري در حق شما خاندان سروده ام اجازه مي فرماييد در خدمت شما بخوانم، اجازه فرمودند و من ابياتي چند خواندم، امام عليه‌السلام گريه کردند و آقا زاده ي بزرگوارشان امام جعفر صادق عليه‌السلام نيز گريستند و صداي گريه از پشت پرده نيز بلند شد… امام عليه‌السلام دست مرا گرفت و گفت: خدايا کميت را بيامرز، گناهان گذشته و آينده اش را ببخش. هنگامي که به اين بيت رسيدم:-چه وقت حق شما آشکار خواهد شد؟!-چه وقت مهدي شما قيام خواهد کرد؟!امام باقر عليه‌السلام فرمود: ان شاءالله به زودي، به زودي. سپس فرمود: اي ابا المستهل! قائم ما نهمين فرزند امام حسين است. زيرا امام بعد از پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم دوازده تن مي باشند. دوازدهمين آنها قائم آنهاست.پرسيدم: اين دوازده تن کيانند؟ فرمود: علي بن ابي طالب، بعد او حسن و حسين، بعد از حسين، علي بن الحسين و من. آنگاه دست مبارکشان را بر شانه ي امام صادق نهادند و فرمودند: بعد از من، او. گفتم: بعد از او کيست؟ فرمود: پسرش موسي، سپس پسرش علي، آنگاه پسرش محمد، سپس پسرش علي، آنگاه پسرش حسن، که او پدر همان قائم است که جهان را پر از عدالت مي کند و قلب شيعيان ما را روشن مي کند. پرسيدم: کي خروج مي کند؟ فرمود: اين پرسش را از رسول اکرم صلي الله عليه و آله نمودند، فرمود:-«انما مثله کمثل الساعة لا تأتيکم الا بغتة».-«مثل او چون مثل رستاخيز است، جز به طور ناگهاني نيايد».

کفاية الاثر/ ص249