«قره بن قَیْس» نزد امام حسین علیه السلام آمد و هدف امام را از آمدن به کربلا پرسید. امام فرمود: «مردم شهر شما (کوفه) به من نوشتند به این جا بیایم، پس (حالا) اگر از آمدن من راضی نیستید، من باز می گردم.»
قره بن قیس بازگشت و پیام امام را به او رساند. عمر بن سعد هم نامه ای به عبیدالله نوشت و سخنان امام را ذکر کرد.
وقتی نامه عمر بن سعد به دست عبیدالله رسید و آن را خواند گفت: «حالا که در چنگال ماست می خواهد فرار کند، ولی رهایی برای او نیست.» سپس نامه ای برای عمر بن سعد نوشت و گفت: «نامه تو را خواندم، به حسین و همراهانش بگو با یزید بیعت کنند. بعد از آن که بیت کردند من درباره آنها فکری خواهم کرد.»
به دنبال نامه قبلی، عبیدالله نامه دیگری نوشت و برای عمربن سعد فرستاد: «راه رسیدن به آب را بر حسین و یارانش ببند، حتی یک قطره هم نباید بچشند.》