منجـم بـود و در کار سـتاره هـا و تأثیرات خاص آسـمان بر زمین. برای خودش خبره بود و سرشناس. با کلی امـروز و فردا کـردن، بالاخره راضی شـد که یک روز محضـر امـام برسـد و زمـان را طـوری انتخـاب کرد که سـاعت نحـس برای امـام بیفتـد. قـرار بود زمینی بین او و امام تقسـیم شـود. کار که تمام شـد انگشـت بـه دهـان مانده بود کـه چرا برخلاف محاسـباتش ضـرر کرد؟!

امـام فرمـود: نشـنیدی سـخن پیامبر(صلـی الله علیـه و آله و سـلم) را کـه فرمودنـد: روزتـان را بـا صدقه شـروع کنیـد که نحسـی آن از بین می رود؟

کتابچه صادق آل محمد صلی الله علیه و اله، ص5