مولای من! به من اجازه بده...
بزرگواري و بزرگ منشي ائمه اطهار(عليهم السلام)، فاصله دور يا نزديك نمي شناسد هر كه باشي و هر كجا كه باشي، دلت را به كرم و فضلشان گره بزن، لطف و مهرباني آنان را كاملا لمس خواهي كرد.
ايام ماه ذي القعده ، ايام زيارتي مخصوص امام رضا(عليه السلام) از دور يا نزديك است، مرغ دل را بر بالاي گنبد زردش به پرواز در آور تا قطعه اي از بهشت را بار ديگر به نظاره بنشيني و از خوان كرمش بي نصيب نماني.
اذن دخول بطلب و بخوان: ” فاذن لي يا مولاي في الدخول افضل ما اذنت لاحد من اولياءك ؛ مولاي من! به من اجازه بده وارد شوم، همانطور كه به يكي از دوستان نزديكت اجازه مي دهي و بلكه بهتر از آن! “
سرت را به نشانه احترام پايين بيانداز و دستت را خالصانه بر سينه بفشار و بگو ‘بسم الله و بالله و في سبيل الله …’ ترديدي به خود راه مده كه آقا سلام تو را بي پاسخ نخواهد گذاشت.
و اينك كه دل به دل يار گره زده اي با او به درددل بپرداز كه همواره شنونده خوبي براي زائرانش است، برايش تفاوتي ندارد كه رنج سفر را بر خود هموار كرده و با اين جسم خاكي به پابوسش رفته باشي مشتاقانه آرزوي زيارتش را داشته باشي.
اين ميزبان مهربان، پذيراي شنيدن است با هر زبان و لهجه اي منتظر است تا با او دردل دل كني و اين بار نه تنها براي ثواب هزار حج و هزار عمره بلكه تنها براي سبكبار شدن از هر آنچه امور دنيايي كه بر دوشت سنگيني مي كند، از او بخواه كه پاك و پاكيزه شوي همانند روزي كه از مادر زاده شده اي.
پی نوشت
وسايل الشيعه، 29 جلدي، ج 14، ص 597.
نرمافزار بیا و ضامن من شو.
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط انتظار در 1396/05/10 ساعت 03:16:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |